«Δον Κιχώτες» για κλάματα (II)
Ένας από τους δεδηλωμένους αρνητές του ΥΑΠ στον Πατραϊκό είναι ο «Δήμαρχος Ναυπακτίας και Αγίου Βλασίου» ο οποίος ακολουθώντας το πνεύμα των ημερών αυτοανακηρύχθηκε σωτήρας του Πατραϊκού Κόλπου και μέγιστος προστάτης της αλιείας και του τουρισμού επίσης στην ευρύτερη περιοχή.
Ενστικτωδώς δίχως να έχει επαρκή πληροφόρηση για το ρόλο των ΥΑΠ στο μέγιστο διακύβευμα της σωτηρίας του πλανήτη από την κλιματική αλλαγή, χωρίς να διαθέτει οποιαδήποτε επιστημονική μελέτη για υποτιθέμενες μεν αλλά λιγοστές αρνητικές επιπτώσεις των Α/Γ είτε στο περιβάλλον είτε στον άνθρωπο και άνευ στοιχειώδους υπομονής ώστε να περιμένει τα επίσημα αποτελέσματα των επιστημονικών Περιβαλλοντολογικών Μελετών έκοψε άλυσο, καβάλησε το άλογο του «Δον Κιχώτη» και ξεχύθηκε καλπάζοντας για να κυνηγήσει τους γιγαντιαίους και επιβλαβείς για τις δημοτικές εκλογές θαλάσσιους ανεμόμυλους.
Η επίσημη κήρυξη της έναρξης στο κυνήγι των ανεμογεννητριών έγινε εν μέσω της κυνηγετικής περιόδου ενδημικών θηραμάτων και λίγο πριν τον εορτασμό της 453ης επετείου της Ναυμαχίας της Ναυπάκτου. Το λιμάνι της πόλεως φιλοξενεί το άγαλμα του Μιχαήλ Θερβάντες, συγγραφέα του αριστουργήματος της παγκόσμιας λογοτεχνίας, «Δον Κιχώτης», ο οποίος έλαβε μέρος τη ναυμαχία του Lepanto (1571) και τραυματίστηκε σοβαρά στο αριστερό του χέρι.
Το απόγευμα της Τετάρτης 9 Οκτωβρίου, τρεις ημέρες πριν από την Τελετή Αναπαράστασης της Ναυμαχίας στο ενετικό λιμάνι της πόλεως ο δήμαρχος προσήλθε στο Δ.Σ. κρατώντας στο αριστερό του χέρι το ψήφισμα που είχε συντάξει στο πόδι για να βροντοφωνάξει «ΟΧΙ» στο Υπεράκτιο Αιολικό Πάρκο μπερδεύοντας την επέτειο της Ναυμαχίας με την Εθνική Εορτή. Ο διάσημος ήρωας του Θερβάντες φαίνεται ότι ενέπνευσε τόσο τον δήμαρχο όσο και το Δ.Σ. Ναυπακτίας λόγω του πνεύματος των ημερών με αποτέλεσμα οι δημοτικοί σύμβουλοι οι οποίοι πήραν το λόγο μετά την εισήγηση του δημάρχου να δηλώσουν εμφατικά «παρόν» στο κυνήγι υπεράκτιων «ανεμόμυλων».
Στη συνέχεια της συνεδρίασης, ως φανατικοί «Λουδίτες», ενέκριναν ομόφωνα όλα τα άρθρα του ψηφίσματος, σα να ήταν φιρμάνι που δεν επιδέχεται την παραμικρή αντίρρηση ή διόρθωση, στέλνοντας ένα ηχηρό «ΟΧΙ» «στο σχεδιασμό για την ανάπτυξη πλωτών και σταθερής βάσης υπεράκτιων αιολικών πάρκων στον Πατραϊκό» και ταυτόχρονα ένα εκκωφαντικό «ΝΑΙ» στον νέο αντιεπιστημονικό σκοταδισμό.
Η νίκη της «Ιερής Συμμαχίας» (Lega Santa) στη Ναυμαχία του Lepanto σταμάτησε τον επεκτατισμό των Οθωμανών προς τη Δύση προσωρινά μεν, για λίγους αιώνες, αρκετά δε ώστε να επακολουθήσει ο ευρωπαϊκός Διαφωτισμός που έφερε την άνθιση όλων των τεχνών και την ανάπτυξη των επιστημών προς όφελος του ελεύθερου ανθρώπου. Έκτοτε ο ουμανισμός και ο ορθολογισμός που έθεσε τις βάσεις για τη νεότερη επιστημονική σκέψη κυριάρχησαν στην Ευρώπη όλη, παραδόξως, όχι και στα κρατίδια που βρέχονται από τον κόλπο του Lepanto.
Αδιαμφισβήτητη απόδειξη αποτελεί η υστερία κατά των Υπεράκτιων Αιολικών Πάρκων που έχει διαδοθεί αλυσιδωτά από πόλη σε πόλη και χωριά, έχοντας κατακυριεύσει αιρετούς άρχοντες και κοινωνικούς φορείς, η οποία εκδηλώνεται με άναρθρες κραυγές και ψέματα σηματοδοτώντας την επιστροφή στο σκοταδισμό. Παρόλο που στο Δ.Σ. Ναυπακτίας συμμετέχουν ουκ ολίγοι σύμβουλοι οι οποίοι κατέχουν τίτλους πανεπιστημιακού επιπέδου, κάποιοι από σχολές θετικών επιστημών, εντούτοις κανένας εξ αυτών δεν στάθηκε στοιχειωδώς ικανός να αρθρώσει επιστημονικό λόγο παρουσιάζοντας έστω και ένα μόνο από τα αναρίθμητα θετικά αποτελέσματα που αναμένει η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα από τη λειτουργία των ΥΑΠ. Αντιθέτως προκατειλημμένοι από τα λαϊκά αναγνώσματα του διαδικτύου δεν αντέκρουσαν κανένα από τα άρθρα του ψηφίσματος που βρίθει ανακριβειών και εξόφθαλμων ψεμάτων.
Κάποιοι μάλιστα οι οποίοι φιλοδοξούν ν’ αναδειχθούν ως μικροί ηγήτορες συναγωνίστηκαν με τους πιο ακραίους σκοταδιστές παραθέτοντας επιπλέον δήθεν αρνητικές επιπτώσεις των Α/Γ, δικής τους εμπνεύσεως, είτε στο περιβάλλον είτε στον άνθρωπο, χωρίς στοιχειώδη επιστημονική τεκμηρίωση παρά μόνο εξέθεταν, απολύτως σίγουροι, πάσης φύσεως δοξασίες. Ασφαλώς η εν λόγω αντιεπιστημονική συζήτηση – βρίσκεται ανηρτημένη στο διαδίκτυο (Youtube) – αποτελεί μια εξόχως ντροπιαστική σελίδα στο Θεσμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και αυτομάτως θέτει σε αμφισβήτηση την επιστημονική επάρκεια όσων συμμετείχαν. Είμαστε απολύτως σίγουροι πως, αν σε κάποια τάξη του Λυκείου είχε τεθεί ως θέμα έκθεσης: «Οι επιπτώσεις και τα οφέλη των Υπεράκτιων Αιολικών Πάρκων», η πλειονότητα των μαθητών θα είχε αριστεύσει παρουσιάζοντας, αντικειμενικά και σφαιρικά, ασφαλώς σοβαρότερες απόψεις. Αντίθετα στο ίδιο θέμα οι δημοτικοί σύμβουλοι οι οποίοι θα παρουσίαζαν κατά φαντασία μόνο αρνητικές επιπτώσεις όπως στο εν λόγω Δ.Σ. θα βαθμολογούνταν πολύ κάτω από τη βάση και ίσως δεν θα έπιαναν καν τον ελάχιστο βαθμό πρόσβασης (ΕΒΕ) στα ΑΕΙ!
Αξίζει κάποιος να αφιερώσει το χρόνο του να παρακολουθήσει στο Youtube τη συζήτηση που διεξήχθη την 9η Οκτωβρίου στη συνεδρίαση του Δ.Σ. Ναυπακτίας, διάρκειας 1h και 35 min, για να διαπιστώσει «ιδίοις όμμασι» ποιοί είναι αυτοί που έχουμε εμπιστευτεί να εργασθούν για την πρόοδο της πόλης πιστεύοντας ότι είναι ικανοί να ανταποκριθούν με επάρκεια στις προκλήσεις του 21ου αιώνα ενώ ανατέλλει η Εποχή της Τεχνητής Νοημοσύνης!
Ομοίως παροτρύναμε και τον μοναδικό μας αναγνώστη να παρακολουθήσει την συνεδρίαση ώστε να είναι σε θέση να κατανοήσει ευκολότερα την κριτική για το απεχθές, επονείδιστο και λαϊκίστικο ψήφισμα που θα παρουσιαστεί προσεχώς. Όμως φαίνεται ότι πήραμε στο λαιμό μας τον αγαπημένο μας αναγνώστη ο οποίος τηλεφώνησε έντρομος ομολογώντας ότι παρακολούθησε τη συζήτηση στο Δ.Σ. Ναυπακτίας με αποτέλεσμα από τότε να βλέπει ασταμάτητα εφιάλτες που ταράζουν τον ύπνο και το ξύπνιο του επίσης. «Σημάδι ότι καιρός να λάβουνε τα όνειρα εκδίκηση. Και μετά θα μιλήσει να πει:» αγαπημένε αναγνώστη στον ύπνο σου, λέγε, τι βλέπεις;
–Βλέπω δημοτικούς συμβούλους με αμφίεση Δον Κιχώτη να βγαίνουν από το Δημαρχείο φουριόζοι και τρέχοντας να φτάνουν στο λιμάνι αλαφιασμένοι.
–Βλέπω να σαλτάρουν σε καΐκια και βάρκες αλιέων και λαμνοκοπώντας να βάζουν πλώρη για τον Πατραϊκό.
–Βλέπω μπομπάρδες τρικάταρτες στ’ ανοιχτά του πέλαγου να πλησιάζουν στη «φαραωνική» Γέφυρα.
–Βλέπω μπροστά τους να αναδύεται απ’ το βυθό της θάλασσας, σαν οπτασία ερωτική, μια μοναχική ανεμογεννήτρια “Vestas 15 MW”.
Επιβλητική με ύψος 280 μέτρα, «ομορφότερη κι απ’ την Αφροδίτη της Μήλου», τύφλωσε τους λαμνοκόπους με το έντονο φως που εξέπεμπε οι οποίοι την έβλεπαν παραμορφωμένη σα θαλάσσιο τέρας. Οι Δον Κιχώτες αλλοπαρμένοι αρχίζουν να άδουν χορωδιακά σε ταυτοφωνία και με συνοδεία το ισοκράτημα των λαμνοκόπων το λαϊκό άσμα του Γιώργου Λαύκα: «Σαν ανεμόμυλος να πάψεις να γυρνάς, να γυρνάς / εγώ σε θέλω στη ζωή να με πονάς», σαν ανεμόμυλος να πάψεις να γυρνάς, να γυρνάς / δε θέλω τη ζωή μου πια να τυραννάς.
Τα πλεούμενα περικυκλώνουν το γιγαντιαίο πυλώνα και με κανόνια μεσαιωνικά ανοίγουν πυρ κατά βούληση σημαδεύοντας το κέντρο του κύκλου. Τα κανόνια ξερνάνε τοξικά αέρια και οβίδες από κάρβουνο αλλά ο ανεμόμυλος δεν είναι εκεί, είναι στη φαντασία τους. Πυροβολούν στο κενό και χτυπάνε στο «Δόξα Πατρί» τους άλλους που στέκονταν αντιδιαμετρικά όρθιοι πάνω στο σανίδωμα των πλοίων που υποχωρεί από την πίεση των οβίδων. Μετά από ώρες εκκωφαντικού θορύβου και ενώ εξαντλούνται οι βόμβες εμπλουτισμένου άνθρακα ξυπνάνε από την ηχητική όχληση οι κάτοικοι των παραθαλάσσιων οικισμών και αντικρίζουν έκπληκτοι ένα ελεεινό θέαμα τελείως αντιαισθητικό.
Βλέπουν τους φιλόδοξους Δον Κιχώτες σε ελεεινή κατάσταση, λαβωμένους από το κάρβουνο και πνιγμένους από γερές εισπνοές τοξικού CO2, να τρεκλίζουν πάνω στα καταστρώματα των πλοίων ομοιόμορφα μαυρισμένοι χωρίς να ξεχωρίζει ο ένας απ’ τον άλλον. «Δον Κιχώτες» για κλάματα και κατάμαυροι σα να ‘τανε καρβουνιαραίοι που κυλιόντουσαν για ώρες πολλές μέσα σε καρβουναποθήκη. Ο δυνατός Μαΐστρος που σηκώθηκε έφερε την καρβουνόσκονη στην πόλη και σαν βροχούλα έπεσε πάνω σε ανωφελείς τοπικούς φορείς που δεν έχουν την παραμικρή ανησυχία για τη μοίρα του Πλανήτη όπως π.χ. η «Ομοσπονδία Επαγγελματοβιοτεχνών και Εμπόρων Ναυπακτίας και Δωρίδος».
Ο ονειροκρίτης ερμήνευσε το σουρεαλιστικό όνειρο και έδωσε στον αγαπημένο μας αναγνώστη το χρησμό: Μαύρος γάτος στη Βαλένθια κολυμπάει και στην ουρά του μαύρη ψήφο κουβαλάει.
«Και μεγάλα πλοία θ’ ανεβάσουν σημαίες, εμβατήρια θα πάρουν τους δρόμους, οι εξώστες θα ράνουν με άνθη το Νικητή. Που θα ζει στην οσμή των πτωμάτων. Και του λάκκου σιμά του το στόμα, το σκοτάδι θ’ ανοίγει στα μέτρα του κράζοντας: εξόριστε Ποιητή στον αιώνα σου, λέγε, τι βλέπεις;
–Βλέπω τους εμπόρους να εισπράττουν σκύβοντας το κέρδος των δικών τους πτωμάτων.
–Βλέπω την αλληλουχία των κρυφών νοημάτων.
–Βλέπω τη διαρκή επανάσταση φυτών και λουλουδιών.
–Βλέπω ψηλά, μες στους αιθέρες το Ερέχθειο των Πουλιών.
Και των αρχαίων Κυβερνητών τα έργα πληρώνοντας η Χτίσις, θα φρίξει. Ταραχή θα πέσει στον Άδη, και το σανίδωμα θα υποχωρήσει από την μεγάλη πίεση του ήλιου. Αλλά πριν, ιδού θα στενάξουν οι νέοι και το αίμα τους αναίτια θα γεράσει».
Ηλίας Ν. Σπυρόπουλος
Ναύπακτος 26/10/2024
