Ένα ακόμη παραδοσιακό παιδικό παιγνίδι ξεχάστηκε. Πέρασε στο χθες…Ήταν ένα ομαδικό παιγνίδι αγοριών και κοριτσιών, που παιζόταν σε ανοιχτό χώρο από πολλά παιδιά . Ήταν παιγνίδι του σπιτιού , της αυλής, της γειτονιάς , του σχολείου.
Ένα από τα παιδιά – ύστερα από κλήρωση_ όπως συνέβαινε σ’ όλα τα παιγνίδια, έκανε την
” ΤΥΦΛΟΜΥΓΑ”. Προς τούτο του έδεναν τα μάτια μ’ ένα μαντίλι ή πανί, για να μη βλέπει . Τα υπόλοιπα παιδιά γύριζαν γύρω του, φωνάζοντας και πειράζοντάς το. Το παιδί- τυφλόμυγα προσπαθούσε μ’ ανοιχτά τα χέρια , να πιάσει ένα παιδί. Για να μπορέσει ευκολότερα να το καταφέρει ,εκεί που πήγαινε σιγά- σιγά, έκανε μια απότομη και γρήγορη κίνηση και κάποιο θα έπιανε. Δεν έφτανε μόνο να το πιάσει.Επρεπε να το αναγνωρίσει κιόλας.
Με τα χέρια του το ψηλαφούσε στα μαλλιά, στο πρόσωπο. Αν το αναγνώριζε ,θα έκανε εκείνο την “τυφλόμυγα”. Διαφορετικά το παιγνίδι συνεχιζόταν.
Παλιότερα το έλεγαν και
” γριούλα”. Ήταν γνωστό και στην αρχαιότητα με το όνομα ” Χαλκή μυία”.
Πηγή:
– Προσωπική μαθητική εμπειρία.
